ΜΗΝΥΜΑ ΝΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΒΕΡΕΛΗ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΗΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ.

Σε μεγάλη συγκέντρωση Μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ στην Κυπαρισσία, μίλησε το βράδυ της Παρασκευής ο πρώην Υπουργός & Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, μέλος της Επιτροπής Εκλογικού Αγώνα, Χρίστος Βερελής.................


Ο κ. Βερελής εξέφρασε τη βεβαιότητά του για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, που την θεωρεί δεδομένη!

Στην ομιλία του αναφέρθηκε στην χαμένη εμπιστοσύνη της Ελλάδας, την θλιβερή εικόνα που παρουσιάζει, τονίζοντας ότι «η Ελλάδα είναι μοναδική χώρα με κρίση μέσα στην κρίση!» και τόνισε πως το ΠΑΣΟΚ έχει σχέδιο εξόδου από την κρίση και ανάπτυξης.

Σημείωσε ότι, χρειάζεται αλλαγή πορείας το συντομότερο δυνατόν, χαρακτηρίζοντας «Κυναίγειρο» τον Κώστα Καραμανλή που προσπαθεί να κρατηθεί στην εξουσία με χέρια και με δόντια!



Την εκδήλωση άνοιξε ο Γραμματέας της Τ.Ο. Κυπαρισσίας Γιάννης Κωνσταντόπουλος και ακολούθησε σύντομος χαιρετισμός του Βουλευτή Δημήτρη Κουσελά ο οποίος, μεταξύ άλλων, σημείωσε ότι, «ζούμε μια πρωτόγνωρη, βαθιά, κρίση για την οποία δεν ευθύνεται η διεθνής οικονομική κρίση αλλά οι ακολουθούμενη από την Κυβέρνηση πολιτική που οδήγησε την οικονομία της χώρα σε κατάρρευση. Τόνισε, δε, χαρακτηριστικά ότι, «από έθνος αποταμιευτών, γίναμε έθνος υπερχρεωμένων καταναλωτών», σημειώνοντας τη μείωση του αγροτικού εισοδήματος, τη μείωση του Π.Δ.Ε. και την μηδενική απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ.

«Για την έξοδο από την κρίση χρειάζεται όραμα και σχέδιο, με πράσινη οικονομία και αξιοπιστία στην πολιτική» σημείωσε ο κ. Κουσελάς και κάλεσε τα Μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ να δώσουν όλοι μαζί τη μάχη για να αλλάξει σελίδα ο τόπος.

Ο Χρίστος Βερελής σημείωσε ότι, «Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια περίοδο αλλαγής σελίδας. Σε μια περίοδο που, έχει ανάγκη ο τόπος, έχει ανάγκη η εικόνα της χώρας, να παρουσιάσει καινούργιο πρόσωπο.

Ένα από τα πολύ θετικά που άφησαν οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ το 2004 ήταν η εικόνα της χώρας διεθνώς. Και από κει θέλω να αρχίσω. Άλλη ήταν η εικόνα της Ελλάδας το 2004, άλλη είναι η εικόνα της Ελλάδας σήμερα. Αυτό το οποίο χάσαμε μέσα στην πενταετία που πέρασε ήταν κάτι το οποίο, δυστυχώς, αποτιμάται σε πολύ υψηλό κόστος. Παρόλο που το ίδιο είχε μια άλλη αξία. Ήταν η εμπιστοσύνη, απέναντι στην Ελλάδα. Εμπιστοσύνη για τη διεθνή θέση της, εμπιστοσύνη για τις οικονομικές προοπτικές της. Την έλλειψη αυτής της εμπιστοσύνης, την αποδόμηση της εμπιστοσύνης, την πληρώνει ο ελληνικός λαός. Αποτιμάται και αποτιμάται και οικονομικά. Αυτό που βλέπετε σήμερα, ότι όπου βρει η Ελλάδα να δανειστεί, δανείζεται με υπερδιπλάσια επιτόκια απ’ ότι οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης, με εξαίρεση τη Μάλτα, με ένα επιτόκιο που είναι σχεδόν «τοκογλυφικό», τελευταία φορά ήταν 6,5%, είναι αποτέλεσμα του ότι, θεωρούν την Ελλάδα σαν μια χώρα, πλέον, ρίσκου. Και το ρίσκο αυτό πληρώνεται…»

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου στην Τουρκία απ’ όπου και ζήτησε, με ό,τι πίεση μπορούν να ασκήσουν οι ΗΠΑ, η Τουρκία να μπει στην Ε.Ε σημειώνοντας ότι, «Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, που συναντήθηκε με τον Αμερικανό Πρόεδρο αρκέστηκε στο να κάνει δημόσιες σχέσεις και φωτογραφίες. Αυτό το οποίο συνέβη θα έχει ένα επιπλέον κόστος…»

Τόνισε ότι, «η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα από την Ευρωζώνη για την οποία συζητιέται, πλέον, φωναχτά ότι είναι βάρος για την ΕΕ, της ζώνης του ευρώ, και όπου στα διεθνή σημαντικά οικονομικά έντυπα γράφουν ότι «κάποια στιγμή, κάποιος πρέπει να πει στους Έλληνες να μας αδειάσουν την γωνιά», είναι και αυτό ένα πολύ μεγάλο κόστος».

«Και όλα αυτά μαζί», είπε, «αθροίζονται και δημιουργούν την εικόνα μίας χώρας η οποία έχει, πλέον, καταταγεί όχι στον σταθερό πυρήνα του ευρώ, αλλά έχει καταταγεί στις χώρες εκείνες οι οποίες κάποια στιγμή, αν δεν αλλάξουν τα πράγματα γρήγορα, θα δουν την έξοδο από το ευρώ…»

«Και τί ήταν το ευρώ;;; Το ευρώ που το κατηγορήσαμε πάρα πολύ και σε πολλά οι κατηγορίες αυτές είχαν υπόβαθρο. Το ευρώ, να ξέρετε, στην κρίση αυτή που υπάρχει είναι μία μεταβλητή σταθερότητα. Αν δεν υπήρχε αυτό το νόμισμα, αυτή η προστασία. Σήμερα το ευρώ θα κόστιζε δύο χιλιάδες δραχμές, ίσως και παραπάνω και οι υποτιμήσεις θα ήταν διαρκείς. Αυτή, λοιπόν, την προστασία κινδυνεύουμε να την χάσουμε με την παραμονή της Κυβέρνησης Καραμανλή…»



Σε άλλο σημείο της ομιλίας του σημείωσε πως, «Διατρέχουμε πολλούς κινδύνους… Η χώρα έχει μείνει ανοργάνωτη. Ήρθε πριν από λίγο καιρό η Επίτροπος της Ε.Ε.. η κυρία Χούμπνερ και έκανε ένα μεγάλο δώρο στη χώρα, όχι στην Κυβέρνηση, στη χώρα. Είπε ότι την εθνική συμμετοχή για τα μεγάλα έργα, μπορεί η Ελλάδα να τη βάλει στο τέλος της περιόδου, τα τελευταία δύο χρόνια. Και τότε αποδείχθηκε ότι η Ελλάδα δεν έχει έργα, δεν έχει προετοιμάσει, δεν έχει ωριμάσει έργα. Αποδείχθηκε ότι είναι μία χώρα η οποία υφίσταται μόνο στην επικοινωνία. Όλοι, ανεξαιρέτως, οι οικονομικοί δείκτες, είναι χειρότεροι από ότι ήταν το 2004. Ακόμα και το χρέος, για το οποίο ακούτε μία οργανωμένη προπαγάνδα από τη Ν.Δ., το οποίο ήταν όντως υψηλό, το αφήσαμε με 170 δισεκατομμύρια και σήμερα έχει φτάσει τα 270! Αυξήθηκε, δηλαδή, μέσα σε μια πενταετία όσο δεν είχε αυξηθεί τα τελευταία 15 χρόνια έως το 2004.

Έχει μειωθεί η παραγωγή στη χώρα. Έχει διογκωθεί ο τομέας των υπηρεσιών.

Τα χρήματα που παράγουμε σαν χώρα είναι, 30% από την παραγωγή και 70% από τις υπηρεσίες. Και αυτό είναι «άρρωστο», είναι «επικίνδυνο». Θα πρέπει να μας βάλει σε μεγάλες σκέψεις.

Το εμπορικό ισοζύγιο, το τι βάζουμε στη χώρα και τι βγαίνει από τη χώρα έχει «ανοίξει» φοβερά. Είναι το μεγαλύτερο άνοιγμα από την δεκαετία του ’50! Επικίνδυνο και αυτό…»

«Πατριωτικό καθήκον για το ΠΑΣΟΚ, για τον Γιώργο Παπανδρέου και για όλους μας, είναι ανατρέψουμε το συντομότερο δυνατόν την σημερινή τραγική οικονομική κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα!», τόνισε.



«Δεν συζητώ για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ. Η νίκη είναι δεδομένη.

Για μένα το κρίσιμο θέμα είναι η ποιότητα της νίκης. Είναι η επόμενη μέρα της νίκης, η οποία θα πρέπει το ΠΑΣΟΚ να την προσεγγίσει με το σχέδιό του, με το όραμά του, με τους ανθρώπους του και με τη συνεργασία με τον Ελληνικό λαό. Με τον Ελληνικό λαό οφείλουμε να κάνουμε καθαρές εξηγήσεις, να έχουμε ένα πρόγραμμα το οποίο να το ακολουθήσουμε… Και έχουμε ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Το ΠΑΣΟΚ έχει στελέχη παλαιότερα, καινούργια, νέα στελέχη, τα οποία έχουν να αντλήσουν από τις εμπειρίες του παρελθόντος...»



«Επειδή κάθε περίοδος διακυβέρνησης είναι σαν ένας ισολογισμός, έχει και παθητικό, έχει και ενεργητικό. Αυτό που παίζει ρόλο, είναι όταν τραβήξεις της γραμμή, αυτό που θα μείνει αποκάτω να έχει θετικό πρόσημο. Και οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, του Ανδρέα Παπανδρέου, του Κώστα Σημίτη, είχαν θετικό πρόσημο!

Αυτή ήταν στην Ελλάδα μία θετική αποτίμηση.

Η χώρα πήγε, αργά, σταθερά μπροστά! Τα εισοδήματα, αργά και σταθερά ανέβαιναν! Η εικόνα της χώρας αργά και σταθερά βελτιωνόταν.

Όλα αυτά σήμερα, αν αύριο το πρωί φύγει η κυβέρνηση της Ν.Δ. και ο κ. Καραμανλής και τραβηχτεί η γραμμή, δεν θα υπάρχει αποκάτω παρά μόνον ένα χρώμα.

Το κόκκινο της χασούρας! Αυτή είναι η κατάσταση της Ελλάδας».



«Η Ελλάδα, μόνη της, μπήκε σε μία κρίση. Βρέθηκε σε μία κρίση πριν ξεσπάσει η διεθνής οικονομική κρίση. Και μέσα στην κρίση αυτή, συναντήσαμε την διεθνή κρίση. Είμαστε, λοιπόν, η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που βρίσκεται σε μία κρίση μέσα στην κρίση! Και αυτό κάνει την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη…»



Ακολούθως ο κ. Βερελής μίλησε για επιμέρους τομείς, την Μετανάστευση, την Παιδεία, τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, τη δικαιοσύνη, την Υγεία, την αγροτιά, τη δημόσια διοίκηση…



«Το 2003 είχα πει κάτι σκληρό για τον κ. Καραμανλή. Είχα πει ότι, «πώς θα διοικήσει την Ελλάδα, αν δεν έχει διοικήσει περίπτερο…». Δυστυχώς, σήμερα, μετά από πέντε χρόνια, με πολύ θλίψη διαπιστώνουμε ότι αυτό, όντως, ήταν η σωστή περιγραφή».



«Λένε πολλοί, «μήπως το ΠΑΣΟΚ στη δύσκολη αυτή φάση, δεν θέλει να Κυβερνήσει, θέλει να περάσουν τα δύσκολα;;;».

Ένα κόμμα όπως είναι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει το δικαίωμα, δεν μπορεί και δεν διανοείται κάτι τέτοιο… Η πατρίδα είναι σε ανάγκη και εμείς έτοιμοι, με σχέδιο και πρόγραμμα, για την αλλαγή πορείας…»



« Πρέπει να αντιπαλέψουμε αγκυλώσεις που υπάρχουν… Εμπιστοσύνη χρειάζεται. Για να υπάρξει εμπιστοσύνη, θα πρέπει να γίνουν θεσμικές αλλαγές.

Η Ελλάδα έχει επειγόντως ανάγκη από μία αισιόδοξη αναπτυξιακή πολιτική.

Μία πολιτική η οποία να δίνει, με αποφάσεις και με αποτελέσματα, τη δυνατότητα παραγωγής νέου πλούτου...».



*με πληροφορίες από την Εφημερίδα "ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ"