Χρόνια Πολλά Ίγκορ Στραβίνσκι - Google

Διαβάστε Περισσότερα...

Γέννηση Ιγκορ Στραβίνσκι

Αφιερωμένο στη γέννηση του Ίγκορ Στραβίνσκι είναι το σημερινό λογότυπο της Google.........

Διαβάστε Περισσότερα...

Ιγκορ Στραβίνσκι

Ο Ιγκορ Στραβίνσκι γεννήθηκε το 1882 στο Οράνιενμπαουμ, κοντά στην Πετρούπολη. Ηταν ο τρίτος από του τέσσερις γιους των Αννα Κολοντόφσκι και Φιόντορ Ιγκνιάτιεβιτς Στραβίνσκι. Ο πατέρας του ήταν η κύρια μπάσα φωνή της Αυτοκρατορικής Οπερας της Αγίας Πετρούπολης. Η μουσική μόρφωση του Στραβίνσκι ξεκίνησε...........

στο πλευρό του μεγάλου ρώσου συνθέτη Νικολάι Ρίμσκι Κόρσακοφ. Κάτω από την επίβλεψή του ο νεαρός συνθέτης συνέθεσε τα πρώτα του ορχηστικά κομμάτια, μια συμφωνία και μια σουίτα.

Το 1908 ο Στραβίνσκι ταχυδρόμησε στον δάσκαλό του την παρτιτούρα ενός καινούργιου ορχηστικού κομματιού, τα «Πυροτεχνήματα». Το πακέτο επιστράφηκε στον αποστολέα συνοδευόμενο από ένα σημείωμα. «Δεν παραδόθηκε λόγω θανάτου του αποδέκτη». Η επίσημη εκπαίδευση του συνθέτη είχε λάβει τέλος.

Ανάμεσα στις πρώτες συνθέσεις του Στραβίνσκι, γραμμένες κάτω από το βλέμμα του μοναδικού του δασκάλου, και τις συνθέσεις ενός ώριμου άνδρα μεσολάβησαν περίπου εκατό δημιουργίες: συμφωνίες, κοντσέρτα, κομμάτια δωματίου, τραγούδια, σονάτες πιάνου, όπερες και κυρίως μπαλέτα. Η επιρροή αυτών των δημιουργιών ήταν εμβριθής. Αμέσως μετά τον χαμό του δασκάλου του ο Ιγκορ Στραβίνσκι στράφηκε προς τη μουσική ψυχοσύνθεση των γάλλων ιμπρεσιονιστών Κλοντ Ντεμπυσί και Μορίς Ραβέλ, ενώ παράλληλα διατήρησε την εθνικιστική του αντίληψη. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα μουσικά κομμάτια «Πυροτεχνήματα», «Ο Φαύνος και η Βοσκοπούλα» και το μπαλέτο «Πουλί της Φωτιάς».

Η πρωτοτυπία του έργου «Πουλί της Φωτιάς», ως προς τα νέα μουσικά του στοιχεία που έδιναν έμφαση στους ανόμοιους και στακάτους ήχους, οδήγησε σε δύο νέες συνθέσεις για τα ρωσικά μπαλέτα Ντιάγκιλεφ, το μπαλέτο «Πετρούσκα» και το μπαλέτο «Ιεροτελεστία της Ανοιξης», τα οποία αποτέλεσαν ορόσημα της μουσικής του 20ού αιώνα. Με το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ο Στραβίνσκι συνέθεσε την «Ιστορία του Στρατιώτη» και το «Τανγκό». Μεταξύ των δύο μεγάλων πολέμων, ο Ιγκορ Στραβίνσκι υπήρξε ο πιο σημαντικός μοντέρνος συνθέτης, κυρίως στη Γαλλία και στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο συνθέτης πέθανε σε ηλικία ογδόντα οκτώ χρόνων, στο νεοαποκτηθέν διαμέρισμά του, στο νούμερο 920 της Πέμπτης Λεωφόρου της Νέας Υόρκης, από καρδιακή προσβολή. Η κηδεία του έγινε στη Βενετία και όχι στη Νέα Υόρκη, στη «ρωσική γωνία» του νεκροταφείου του Σαν Μισέλ. Ο συνθέτης εξέφραζε πάντα μια συμπάθεια προς την ιταλική πόλη, όπου πρωτοπαρουσιάστηκαν μερικές από τις πιο σημαντικές του δημιουργίες. Στην ίδια γωνία βρίσκεται θαμμένος και ο ρώσος ιμπρεσάριος του μπαλέτου Σεργκέι Ντιάγκιλεφ, ο οποίος στις 29 Μαΐου του 1913 επιμελήθηκε την αρχική παραγωγή της «Ιεροτελεστίας της Ανοιξης», δίνοντας με αυτόν τον τρόπο την ευκαιρία στον Στραβίνσκι να μεγαλουργήσει.

Οι τελευταίες ενασχολήσεις του Ιγκορ Στραβίνσκι ήταν η συγγραφή απομνημονευμάτων αλλά και η εμπορευματοποίηση των προσωπικών του μουσικών αρχείων. Η ολοκληρωμένη, διορθωμένη, χειρόγραφη παρτιτούρα του «Η τελετουργία» (7.600 σελίδες, 17.000 αρχεία και 7.600 συμπληρωματικές σελίδες συνολικά) τέθηκε προς πώληση με αρχική τιμή 3,5 εκατομμύρια δολάρια. Η αγορά της ως σήμερα δεν έχει κοινοποιηθεί.

Διαβάστε Περισσότερα...

Igor Stravinsky

Igor Fyodorovich Stravinsky (Russian: Игорь Фёдорович Стравинский, Igor' Fjodorovič Stravinskij) (17 June [O.S. 5 June] 1882 – 6 April 1971) was a Russian-born composer, pianist, and conductor, considered by many to be one of the most important and influential composers of 20th century music[1][2][3]. He was a quintessentially cosmopolitan Russian who was named by Time magazine as one of the 100 most influential people of the century.[4] In addition to the recognition he received for his compositions, he also achieved fame as a pianist and a conductor, often at the premieres of his works.

Stravinsky's.............


compositional career was notable for its stylistic diversity. He first achieved international fame with three ballets commissioned by the impresario Sergei Diaghilev and performed by Diaghilev's Ballets Russes (Russian Ballets): L'Oiseau de feu ("The Firebird") (1910), Petrushka (1911/1947), and Le Sacre du printemps ("The Rite of Spring") (1913). The Rite, whose premiere provoked a riot, transformed the way in which subsequent composers thought about rhythmic structure, and was largely responsible for Stravinsky's enduring reputation as a musical revolutionary, pushing the boundaries of musical design.

After this first Russian phase Stravinsky turned to neoclassicism in the 1920s. The works from this period tended to make use of traditional musical forms (concerto grosso, fugue, symphony), frequently concealed a vein of intense emotion beneath a surface appearance of detachment or austerity, and often paid tribute to the music of earlier masters, for example J. S. Bach and Tchaikovsky.

In the 1950s he adopted serial procedures, using the new techniques over his last twenty years. Stravinsky's compositions of this period share traits with all of his earlier output: rhythmic energy, the construction of extended melodic ideas out of a few two- or three-note cells, and clarity of form, of instrumentation, and of utterance.

He also published a number of books throughout his career, almost always with the aid of a collaborator, sometimes uncredited. In his 1936 autobiography, Chronicles of My Life, written with the help of Walter Nouvel, Stravinsky included his infamous statement that "music is, by its very nature, essentially powerless to express anything at all."[5] With Alexis Roland-Manuel and Pierre Souvtchinsky he wrote his 1939–40 Harvard University Charles Eliot Norton Lectures, which were delivered in French and later collected under the title Poétique musicale in 1942 (translated in 1947 as Poetics of Music).[6] Several interviews in which the composer spoke to Robert Craft were published as Conversations with Igor Stravinsky.[7] They collaborated on five further volumes over the following decade.



http://en.wikipedia.org/wiki/Igor_Stravinsky

Διαβάστε Περισσότερα...