Μετά τις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας, Άρη Σπηλιωτόπουλου, στα «ΝΕΑ» αναφορικά με το αν θα πρέπει να παρέχεται από το Σχολείο ψυχολογική υποστήριξη στους μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως φυσικό επόμενο η επικρότηση του εν λόγω σχεδίου, τόσο από καθηγητές όσο και από γονείς.
Σε αυτό το πλαίσιο η Πανελλήνια Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση Καθηγητών του Νομού Μεσσηνίας εξέδωσε ανακοίνωση.................
η οποία πραγματεύεται την αναγκαιότητα της παρουσίας ειδικών ψυχολόγων στα Σχολεία, καθώς κάτι τέτοιο θα συνέβαλε στην αναβάθμισης της εκπαίδευσης και στην επίλυση σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μαθητές και κατ' επέκταση και οι οικογένειές τους. Ας δούμε όμως τι ακριβώς υποστηρίζουν οι καθηγητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης όπως αυτοί το διατυπώνουν μέσω σχετικής ανακοίνωσης:
«Πρόσφατη επιστημονική μελέτη για την ποιότητα της ζωής των εφήβων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι 1 στους 3 Έλληνες μαθητές υποφέρει από άγχος, ενώ αρκετοί από αυτούς παθαίνουν τελικά κατάθλιψη. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος βρίσκεται κοντά στο 25%. Σύμφωνα με στοιχεία που φθάνουν στο Υπ. Παιδείας από τα κατά τόπους διαγνωστικά κέντρα (ΚΕΔΔΥ), περισσότεροι από 190.000 μαθητές αντιμετωπίζουν κάποιας μορφής ψυχολογικά προβλήματα. Με βάση τις διαγνώσεις των ΚΕΔΔΥ, το 12 με 15% του συνολικού μαθητικού πληθυσμού (περίπου 160.000 μαθητές) παρουσιάζει αυξημένες μαθησιακές δυσκολίες, που στο 80% των περιπτώσεων, υποκρύπτουν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί, εάν αναλογιστεί κανείς ότι τα παιδιά αυτά, τελικά, οδηγούνται στην κατάθλιψη, την παραβατική συμπεριφορά, τα ναρκωτικά, αντιμετωπίζουν ακόμη και τον κίνδυνο να οδηγηθούν σε απόπειρα αυτοκτονίας. Τα στατιστικά στοιχεία καταγράφουν 240.000 μαθητές ηλικίας από 6-17 ετών με μαθησιακές δυσκολίες. Τα 190.000 περιστατικά δευτερογενώς αναπτύσσουν ψυχασθένειες ήπιας ή εντονότερης μορφής.
Το άγχος που βιώνουν οι έφηβοι μαθητές, η πλήξη και η έλλειψη ενδιαφέροντος, που πολλές φορές απορρέει από το ωρολόγιο πρόγραμμα, τείνουν να αναδειχθούν σε συστατικά στοιχεία της εκπαιδευτικής καθημερινότητας.
Οι παρεκκλίνουσες συμπεριφορές, η νεανική βία και παραβατικότητα, η ενδοσχολική βία ερμηνευόταν μέχρι πρότινος ως βία ενηλικίωσης. Το τραγικό περιστατικό όμως στη Σχολή του ΟΑΕΔ αποκαλύπτει ότι και στην ελληνική κοινωνία έχουν πια δημιουργηθεί οι κατάλληλες προϋποθέσεις για ακόμη χειρότερες καταστάσεις, συνέπεια των αντιφάσεων, συγκρούσεων, ανισοτήτων, αποκλεισμών, της ματαίωσης που βιώνουν οι νέοι στις σύγχρονες κοινωνίες.
Ως εκπαιδευτικοί έχουμε το προνόμιο να λαμβάνουμε εγκαίρως τα μηνύματα, τα σημάδια που μπορούν να οδηγήσουν σε παρεκκλίνουσες συμπεριφορές, καθώς καθημερινά διαχειριζόμαστε πολιτισμικές, δεοντολογικές, συναισθηματικές, ψυχικές και άλλες συγκρούσεις που συμβαίνουν μέσα στην τάξη. Είμαστε όμως πρακτικά αβοήθητοι από την Πολιτεία και τις περισσότερες φορές στεκόμαστε αμήχανοι μπροστά σε μηνύματα που δεν μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε. Αντιμετωπίζουμε τις συγκρούσεις πυροσβεστικά και όχι προληπτικά.
Το Υπουργείο Παιδείας παρά τις συχνές οχλήσεις, υποβαθμίζει τη σχολική βία, δεν την αντιμετωπίζει ως αυτόνομο ζήτημα, δεν αποτελεί ιδιαίτερο στόχο.
Η ΠΑΣΚ καθηγητών Νομού Μεσσηνίας αγωνίζεται και απαιτεί
ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης, συμβουλευτικό δίκτυο από το σχολείο ως την οικογένεια για να εξετάζει τα προβλήματα, συμβουλευτικές - ψυχολογικές υπηρεσίες στο χώρο του σχολείου και ιδιαίτερη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για την πρόληψη της βίας».