Στη Βουλή η μελέτη του ΙΝΑΣΟ για ενιαίο μοντέλο διαχείρισης αρδευτικού νερού.

Την υιοθέτηση της πρότασης της μελέτης του Ινστιτούτου Αγροτικής Συνεταιριστικής Οικονομίας (ΙΝΑΣΟ) της ΠΑΣΕΓΕΣ για την εφαρμογή ενιαίου μοντέλου διαχείρισης στο αρδευτικό νερό, ζήτησε με ερώτησή του προς τον υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ο βουλευτής Ηρακλείου κ. Μανόλης Στρατάκης.

Ο βουλευτής επισημαίνει ότι............


η εν λόγω μελέτη αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για την ορθολογική χρήση του νερού, την αντιμετώπιση των φαινομένων σπατάλης του καθώς και για την αλλαγή κατεύθυνσης καλλιεργειών με στόχο την εξοικονόμηση των υδάτινων πόρων.

Σύμφωνα με την ΠΑΣΕΓΕΣ, οι ελλείψεις και αδυναμίες στη διαχείριση του αρδευτικού νερού δημιούργησαν την ανάγκη εκπόνησης αυτής της ειδικής μελέτης, με στόχο να διερευνηθεί η εφαρμογή ενός ενιαίου μοντέλου, το οποίο μπορεί να συμβάλλει με αποτελεσματικό τρόπο στην κοινή προσπάθεια για την εξοικονόμηση του πολύτιμου αυτού πόρου.

Η μελέτη του ΙΝΑΣΟ, μπορεί να βοηθήσει στην χάραξη προδιαγραφών για τη δομή, την οργάνωση αλλά και τη λειτουργία σύγχρονων φορέων διαχείρισης του νερού, όπως επίσης στην ιεράρχηση αλλά και χωροθέτηση των αναγκών σε νερό.

Ο κ. Στρατάκης υπογραμμίζει ότι με την εφαρμογή του μοντέλου που προτείνει το ΙΝΑΣΟ, εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα τέτοιου είδους φορέων διαχείρισης, ενώ καταλήγει ερωτώντας τον κ. υπουργό αν προτίθεται να υιοθετήσει την πρόταση της μελέτης του ΙΝΑΣΟ για τη διαχείριση του αρδευτικού νερού, καθώς και με ποιούς τρόπους θα διασφαλίσει την ορθολογική χρήση του πολύτιμου αυτού κοινωνικού αγαθού προκειμένου να αξιοποιείται προς όφελος της κοινωνίας.



Τα βασικά στοιχεία της μελέτης

Σκοπός της μελέτης του ΙΝΑΣΟ και της ΠΑΣΕΓΕΣ ήταν να διερευνηθεί η σκοπιμότητα, εφικτότητα και βιωσιμότητα ενός ενιαίου μοντέλου διαχείρισης του αρδευτικού νερού στην ελληνική γεωργία. Η αποτελεσματική εφαρμογή στην πράξη του μοντέλου αυτού θα αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο στρατηγικής, τόσο για την ΠΑΣΕΓΕΣ και τον αγροτικό κόσμο, όσο και για την Πολιτεία, στην κρίσιμη κοινή προσπάθεια για ορθολογική χρήση και εξοικονόμηση του νερού, ως αγαθού εν ανεπαρκεία, με έμφαση πάντα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του αγροτικού τομέα.

Στα πλαίσια του ως άνω σκοπού της, η μελέτη έθεσε τους ακόλουθους βασικούς στόχους για την πληρέστερη ανάλυση και τεκμηρίωση του αντικειμένου της:

Να αναγνωρίσει και να αναλύσει τα υφιστάμενα σήμερα προβλήματα, ελλείψεις και εμπόδια στην εφαρμοζόμενη εθνική πολιτική διαχείρισης των υδάτινων πόρων, και ιδιαίτερα των πόρων εκείνων που προορίζονται για αγροτική χρήση, και να περιγράψει, σε γενικές γραμμές, τις πιθανές λύσεις και την εφαρμογή τους σε ένα ορθολογικό σύστημα διαχείρισης του νερού σε περιφερειακό/τοπικό επίπεδο.
Να προδιαγράψει τους κύριους άξονες οργάνωσης και λειτουργίας των προτεινόμενων Φορέων Διαχείρισης Νερού (ΦοΔΝΕ), καθώς και το σταδιακό τρόπο μετάβασης από το σημερινό μοντέλο διαχείρισης του νερού (ΓΟΕΒ, ΤΟΕΒ, ΔΕΥΑ, κ.α.) στο μελλοντικό (ΦοΔΝΕ).
Να διαμορφώσει το βασικό σχήμα, τη δομή και το πλαίσιο λειτουργίας (διοικητικό-τεχνικό-οικονομικό-χρηματοδοτικό) ενός τυπικού ΦοΔΝΕ, καθώς και να προδιαγράψει ένα συγκροτημένο πρόγραμμα ανάπτυξης και δράσης του.
Να ιεραρχήσει τις ανάγκες εξοικονόμησης αρδευτικού νερού και να προσδιορίσει τις γεωγραφικές περιοχές προτεραιότητας σε όλη τη χώρα, οι οποίες αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα υποβάθμισης των υδάτινων πόρων τους (ερημοποίηση, υφαλμύρωση, νιτρορύπανση, κ.α.).
Να καταγράψει, να αναλύσει και να αξιολογήσει συγκριτικά, από πλευράς κόστους-οφέλους, τις δυνατές επεμβάσεις εξοικονόμησης αρδευτικού νερού και ενέργειας (π.χ. αντικατάσταση/επανακατασκευή παλαιών αρδευτικών δικτύων, εξορθολογισμό των ηλεκτρικών καταναλώσεων στην άντληση/άρδευση, εφαρμογή τηλεμετρίας, κ.α.), καθώς και να διερευνήσει τους πιθανούς τρόπους χρηματοδότησης των επεμβάσεων αυτών.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο ζήτημα της τιμολόγησης του αρδευτικού νερού, έτσι ώστε αφ' ενός να εξασφαλίζεται στοιχειωδώς η βιωσιμότητα ενός ΦοΔΝΕ, υπό όρους οργανισμού κοινής ωφέλειας, αφ' ετέρου να μην επηρεάζεται καταλυτικά η αντίστοιχη βιωσιμότητα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων (και του αγροτικού κόσμου) της περιοχής αρμοδιότητάς του. Προς την κατεύθυνση αυτή, λαμβάνονται υπ' όψη και οι δυνατότητες/προοπτικές αναδιάρθρωσης, στα πλαίσια της αναθεωρημένης ΚΑΠ, των υδροβόρων τοπικών καλλιεργειών, ιδιαίτερα δε των μη διατροφικών (π.χ. βαμβακιού), προς άλλες, πολύ λιγότερο υδροεντατικές, διατροφικές καλλιέργειες (π.χ. σιτάρι).


paseges.gr