Facebookers στην Καλαμάτα!...

Μόδα που θα περάσει ή νέος τρόπος ζωής;

Η επικοινωνία των νέων μέσω Διαδικτύου είναι απλώς μόδα που θα περάσει ή ο νέος τρόπος ζωής, στον οποίο σιγά σιγά θα προσαρμοστούν όλοι; Είναι δυνατόν να έχει κανείς 2.500 φίλους; Τι είναι το flashmob; Τo Ίντερνετ μειώνει τις αποστάσεις ή μήπως απομακρύνει τους ανθρώπους περισσότερο; Σε αυτά και άλλα ερωτήματα μας απάντησαν νέοι άνθρωποι, οι οποίοι επικοινωνούν ηλεκτρονικά μέσα από το facebook..........



Γιώργος: «Φέρνει κοντά τους μακρινούς και απομακρύνει τους κοντινούς»
«Στο facebook βρήκα παιδιά που ήμασταν μαζί στο στρατό και είχα να τα δω από τότε. Ο ένας ήταν στη Σύρο, ο άλλος στη Θεσσαλονίκη και βρεθήκαμε ξανά στο Ναύπλιο» λέει ο Γιώργος Τζώρτζης, μηχανολόγος ηλεκτρονικών υπολογιστών και Δικτύων.
Είναι στο facebook περίπου 8 μήνες και έχει 165 «φίλους». Ωστόσο, η άμεση επαφή με τους ανθρώπους τον συγκινεί περισσότερο. «Το facebook μπορεί να φέρνει κοντά αυτούς που βρίσκονται μακριά, αλλά απομακρύνει τους κοντινούς, γιατί, όταν ασχολείσαι πολύ ώρα με αυτό, ξεχνάς τους γύρω σου. Είναι πάντως μια δράση που έχει δύναμη. Εμένα μου έχει διευρύνει τις κοινωνικές σχέσεις. Όσο κι αν ακούγεται αρνητικό, κάποιοι άνθρωποι απρόσωπα εκφράζονται πιο ελεύθερα. Μπορεί να δεις το πρωί τον άλλο στο δρόμο και να μη μιλήσετε, αλλά το ίδιο βράδυ να κουβεντιάσετε στο facebook».
Όσο για τα θέματα που συζητά με άλλους ανθρώπους στο Διαδίκτυο: «Μπορεί να είναι από ένας απλός σχολιασμός για μια φωτογραφία που έχω αναρτήσει, μέχρι η ενημέρωση για την αναδάσωση στον Ταΰγετο, για την οποία έμαθα μέσω facebook».
Το φλερτ υπάρχει; Δημιουργούνται σχέσεις; «Έτυχε να γνωρίσω μια κοπέλα, με την οποία συναντηθήκαμε, βγήκαμε για καφέ, αλλά δεν προχώρησε κάτι περισσότερο. Δεν είναι κάτι που επιδιώκω μέσα από το facebook».

Ολυμπία: «Στην αρχή υπήρχε μια τρέλα να αυξήσουμε τους φίλους»
Η Ολυμπία Γεώργα είναι από το Ναύπλιο και σπουδάζει στο Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών Καλαμάτας. Βρίσκεται στο facebook περίπου ένα χρόνο.
«Ξεκίνησα από φίλους που με προέτρεψαν. Στην αρχή υπήρχε μια τρέλα «να αυξήσουμε τους φίλους». Μου είπαν, γίνε κι εσύ φίλος κι έτσι έγινα. Για μένα το facebook είναι μέσο διαφήμισης. Οφελεί αυτούς που θέλουν να προωθήσουν προϊόντα, απόψεις, πολιτικές, κ.λπ. Επίσης, όσους θέλουν να περάσουν το χρόνο τους ή να κάνουν γνωριμίες. Για μένα, είναι καλό να ασχολείσαι στην ελεύθερη ώρα σου. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εθιστείς σε αυτό και να στερηθείς τη διασκέδαση και την άμεση επαφή με τους φίλους σου. Δηλαδή, να σου πει ένας φίλος, πάμε για καφέ και να πεις «όχι, είμαι στο facebook». Είναι για να ασχολείσαι μόνο αν δεν έχεις να κάνεις κάτι άλλο».
Η Ολυμπία επικοινωνεί κυρίως με γνωστούς της ανθρώπους και είναι επιφυλακτική με όσους δεν ξέρει. «Έναν άγνωστο δε θα μπω στη διαδικασία να τον γνωρίσω. Μπορεί να ανταλλάξουμε κάποιες απόψεις, αλλά μέχρι εκεί. Υπάρχει και το φλερτ στο Διαδίκτυο. Έχω ακούσει σχετικές ιστορίες από φίλους και φίλες, αλλά προσωπικά δεν έχω ασχοληθεί. Το φοβάμαι αυτό, γιατί, όπως εγώ μπορώ να πω ψέματα ότι είμαι… αστροναύτης, έτσι και ο άλλος μπορεί να κάνει κάτι αντίστοιχο. Οπότε προτιμώ να μιλήσω με ανθρώπους που ξέρω, όπως η φίλη μου που σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη και δεν μπορώ να τη δω από κοντά».

Παναγιώτης: «Έχω 2.500 φίλους, αλλά είναι εικονικοί»
Ο Παναγιώτης Μπαμπαρούτσης είναι υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού «must», που κυκλοφορεί στην Καλαμάτα. Ασχολείται χρόνια με το Ίντερνετ και την επικοινωνία μέσα από αυτό. «Παλιά ήταν εύκολο να παραπλανηθείς επικοινωνώντας με αυτό τον τρόπο. Ήταν ο χώρος του ψέματος, όπου ο καθένας μπορούσε να λέει ό,τι ήθελε. Τώρα με το facebook υπάρχει μια σιγουριά, γιατί βλέπεις ονοματεπώνυμο και φωτογραφίες, οπότε μπορείς να επιβεβαιώσεις εμμέσως με ποιον μιλάς».
Ο Παναγιώτης χρησιμοποιεί το facebook και ως εργαλείο στη δουλειά του: «Έχω κλείσει συνεντεύξεις έτσι, με τη Ναταλία Γερμανού, τη Νάντια Γιαννακοπούλου, αλλά και πολλές διαφημίσεις για το περιοδικό με επαγγελματίες από άλλες πόλεις. Σου λέω τα μυστικά μου τώρα… (γέλια). Για επαγγελματίες και μαγαζιά το facebook είναι εργαλείο, έχει δύναμη. Ένα άλλο παράδειγμα, είναι τα παιδιά του Πανεπιστήμιου στην Καλαμάτα. Έφτιαξαν γκρουπ με 87 φοιτητές στο facebook, ώστε να ενημερώνονται μεταξύ τους για το πότε έχει συνέλευση, τι έγινε, τι έχει προγραμματιστεί, διάφορα νέα. Βοηθάει επίσης «κλειστούς» χαρακτήρες, που ντρέπονται να επικοινωνήσουν από κοντά. Βέβαια, οι ψυχολόγοι προφανώς θα είναι κατά αυτής της διαδικασίας, του να επικοινωνεί δηλαδή κανείς μέσα από μια οθόνη, γιατί έτσι οι άνθρωποι απομακρύνονται. Υπάρχει όμως και η άποψη ότι έρχονται πιο κοντά. Έχει να κάνει με το πως βλέπεις τα πράγματα».
Ο υπολογιστής του Παναγιώτη είναι συνεχώς μέσα στο facebook, ακόμη… και αν ο ίδιος δεν είναι εκεί! «Τον αφήνω ανοιχτό και εγώ είμαι έξω. Θεωρώ κατάντια να «σαπίζει» κάποιος όλη μέρα μπροστά σε έναν υπολογιστή. Υπάρχουν άνθρωποι που είχαν ορκιστεί ότι δε θα μπουν και τελικά μπήκαν και κόλλησαν. Είναι μια μόδα που θα περάσει. Μετά θα βγει προφανώς η εξέλιξή του. Ήδη άτομα «φεύγουν», γιατί κουράστηκαν».
Μπορεί να υπάρξει φιλία στο facebook; «Η συγκεκριμένη φιλία είναι εικονική. Έχω 2.500 φίλους, αλλά είναι ζήτημα αν ξέρω τους 200. Βλέπω ανθρώπους στο δρόμο, που μου λένε, σε ξέρω από το facebook, αλλά εγώ δεν τους θυμάμαι. Και μπορεί να έχουμε μιλήσει».

Ακριβή: «Αν δε γίνεται κατάχρηση, είναι καλό μέσο επικοινωνίας»
Η Ακριβή Κανελλοπούλου είναι από την Αθήνα και σπουδάζει στο ΤΕΙ Καλαμάτας. Στο facebook έχει μπει εδώ και ένα χρόνο. Επικοινωνεί με 250 «φίλους», από τους οποίους το ποσοστό του 90% ήταν γνωστοί της από πριν.
Η Ακριβή θεωρεί πως αν δε γίνεται κατάχρηση και δεν παραμελούνται άλλες δραστηριότητες γι’ αυτό, το facebook είναι ένα καλό μέσο επικοινωνίας.
«Έχω βρει πολλούς παλιούς συμμαθητές από το σχολείο και γενικά άτομα, με τα οποία, για διάφορους λόγους, είχαμε χαθεί. Δεν φλερτάρω μέσα από το facebook, αν και δεν είναι κάτι που κατακρίνω. Απλώς δεν μου ταιριάζει».
Κατερίνα: «Μια φορά είχαμε οργανώσει ένα flashmob»

Η Κατερίνα Βίγκου είναι δασκάλα. Μπήκε στο facebook πριν από δύο περίπου χρόνια και έχει 316 «φίλους», τους οποίους όμως γνώρισε εκτός facebook.
«Πιστεύω ότι βοηθάει στο να οργανωθούν κάποια πράγματα, τα οποία στην πραγματική ζωή δε θα ήταν δυνατό να γίνουν. Εμείς για παράδειγμα είχαμε διοργανώσει ένα «flashmob» (σ.σ.: είναι η ξαφνική συγκέντρωση ενός μεγάλου αριθμού ατόμων σε μία προκαθορισμένη τοποθεσία, σε συγκεκριμένο χρόνο, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα γεγονός διασκέδασης). Επίσης, είναι πολύ καλή πηγή πληροφοριών αν π.χ. χρειαστεί να ταξιδέψεις σε άλλη χώρα. Γίνεσαι μέλος σε ένα από τα «γκρουπ» της χώρας και ρωτάς τους ντόπιους ό,τι θέλεις».
Όσο για το φλερτ μέσω facebook: «Θεωρώ ότι δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Προσωπικά χρησιμοποιώ άλλα προγράμματα για επικοινωνία με τους φίλους μου, οπότε το facebook για εμένα είναι κάτι σαν παιχνίδι, σαν κουτσομπολιό μέσω Διαδικτύου, αλλά και ένας καλός διοργανωτής διαφόρων event!».



Της Μαρίας Νίκα - Εφημερίδα "ΘΑΡΡΟΣ"