Τσικνοπέμπτη!!!...

Τσικνοπέμπτη σήμερα και είπαμε να κάνουμε μια "εμβόλιμη" παρουσία στη μπλογκόσφαιρα, ξεφεύγοντας από τα προβλήματα και τα τρεξίματα της καθημερινότητας..



Τσικνοπέμπτη...

Έτσι λέγεται η Πέμπτη της Κρεατινής εβδομάδας, επειδή την ημέρα αυτή στα σπίτια (και όχι μόνο, αλλά και σε καταστήματα) ψήνουν κρέας ή λειώνουν το λίπος από τα χοιρινά και η τσίκνα είναι διάχυτη παντού...........



Το "τσίκνισμα" όπως λέει και η λέξη, είναι το στοιχείο που κυριαρχεί!!!

Οι μεζέδες, τα κοψίδια και γενικότερα το τσιμπούσι, η... "κρασοποσία", το γλέντι, το ξεφάντωμα και το ξεσάλωμα έχουν την τιμητικής τους!!!



Ουσιαστικά η "Τσικνοπέμπτη" έρχεται.................


να μας θυμίσει συνήθειες αλλοτινών εποχών, όπου όλοι γλεντούσαν ψήνοντας τα κοψίδια, τραγουδώντας, χορεύοντας και πίνοντας άφθονο κρασί... Ωραίες εποχές, ωραιότατες στιγμές!


"ΤΣΙΚΝΟΠΕΦΤΗ ΦΤΙΑΧΝΑΝ ΤΟ ΠΑΣΤΟ"...


«Τσικνοπέφτη» ήταν η μέρα που ετοίμαζαν το «παστό». Έβραζαν το λίπος με λίγο νερό, ραντίζοντάς το συγχρόνως με νερό. Το σούρωναν στη συνέχεια. Αυτή ήταν η «γουρναλοιφή». Φυλαγόταν σε δοχεία (πήλινα). Χρησιμοποιούνταν ως άρτυμα για όλη τη χρονιά.
Στον πάτο του λεβετιού (καζανιού) έμεναν οι «τσιγαρίδες» που νοστιμίζαν τα φαγητά (με χόρτα, αυγά, όσπρια).
Σε «λεβέτι» έβραζαν το κρέας με λίγο κρασί για να βγάλει λίπος, που με αυτό έβραζε. Έριχναν τα μπαχαρικά για νοστιμάδα κα τα λουκάνικα, αφού τα καθάριζαν από την καπνιά. Πρόσεχαν μη «τσικνιστούν» γιατί θα χάλαγε όλο το «παστό».
Μετά το βράσιμο καθάριζαν το κρέας από τα κόκαλα, έκοβαν τα λουκάνικα και τα τοποθετούσαν σε «λαγήνες» (δοχεία πήλινα), και τα περιέχεαν με λίπος για να σκεπαστούν οι μεζέδες. Ήταν το φαγητό για όλο το χρόνο. Μ’αυτό φίλευαν και τους ξένους.
Ονομαστό φαγητό από «παστό» ήταν οι «καγιανάδες»- οι «αλιμοκαγιανάδες», με κρεμύδι κι αυγά.
Διαδικασία εβδομάδας γιορταστική, με λιχουδιές λογιών – λογιών, κρασί, τραγούδι. Κι «έχει ο Θεός», αφού έδωσε για να έχει κι ο Χριστιανός για όλη τη χρονιά, όλα τα καλά. Και γουρναλοιφή, και τσιγαρίδες και λουκάνικα, και παστό και πυτιά, και γουρνοσάπουνο, και γουρνοτσάρουχα, αλλά και την καπνοσακούλα από τη φούσκα.

Για τούτο πρέπουν τις μέρες αυτές γιορτάσια και χαρές.

Και «μεγάλη νά 'ναι η χάρη Του».


Στη υγειά μας, λοιπόν, με «καράτζαφλο» με συκώτι με ψιλό κρεμμύδι, με «οματιές» και κρασί... και πειράγματα, πολλά -πολλά...

Στην υγειά μας, Χρόνια Πολλά και Καλή Αποκριά!!!