Πέμπτη 16 Απριλίου 2009

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ...


Κατά τη Μεγάλη Πέμπτη κορυφώνεται το Θείο δράμα με τη σταύρωση του Χριστού, αφού προηγουμένως έχει βασανιστεί και χλευαστεί από τον όχλο, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες τον αποθέωνε…


“Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας”, ψάλλει ο ιερέας την ώρα που περιφέρει τον εσταυρωμένο Ιησού στο ναό για την αναπαράσταση της σταύρωσης.
Είναι η στιγμή....................


περίπου στις 9 το βράδυ, όπου σε όλες τις εκκλησίες της χώρας θα σβήσουν τα φώτα. Η πομπή της σταύρωσης υπό το αμυδρό φως των κεριών θα κινηθεί με αργό και σταθερό ρυθμό προς το κέντρο των ναών, διαπερνώντας το πλήθος των πιστών. Το Θείο πάθος σχεδόν κορυφώνεται… Αυτός που στήριξε τη γη πάνω στο νερό χλευάζεται: “στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των Αγγέλων Βασιλεύς ψευδή πορφύρα περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις ράπισμα κατεδέξατο - ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Λόγχη εκεντήθη ο Υιός της Παρθένου”. Η ελπίδα, ωστόσο, για το χαρμόσυνο γεγονός προκαλεί ανακούφιση στο πλήθος: Προσκυνούμεν Σου τα Πάθη, Χριστέ, δείξον ημίν και την ένδοξόν Σου Ανάσταση”.
Σήμερα το βράδυ επίσης στην ακολουθία του Νυμφίου διαβάζονται τα 12 ευαγγέλια που περιγράφουν το γενεαλογικό δένδρο του Ιησού, προβλέπουν τον ερχομό του, καταγράφουν τα άγια Πάθη και τη λαμπρή Ανάσταση.
Μέσα από τα λόγια των ευαγγελίων αλλά και από τις ιδιαίτερα πένθιμες νότες των τροπαρίων περιγράφονται με τον τραγικότερο τρόπο οι εμπαιγμοί, τα χτυπήματα, οι ύβρεις και οι χλευασμοί των ανθρώπων που ανέβασαν τον Κύριο στο σταυρό. Η Μεγάλη Πέμπτη είναι από τις θλιβερότερες ημέρες της χριστιανοσύνης.

Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Το Θείο πάθος ήταν προδιαγεγραμμένο, το είχε περιγράψει πολλές φορές ο Ιησούς όταν μιλούσε στους μαθητές του. Πολύ σημαντικό πρόσωπο για να “εκπληρωθεί το ρηθέν” ήταν ο Ιούδας. Έτσι το βράδυ εκείνης της Πέμπτης ο Ιούδας έσπευσε στους αρχιερείς.
“Τότε, αφού πήγε στους αρχιερείς ένας από τους δώδεκα, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, είπε, τι θέλετε να μου δώσετε για να σας τον παραδώσω”.
Και ακριβώς όταν η πόρνη μετανοούσε, όταν καταφιλούσε τα πόδια του Κυρίου, τότε πρόδινε το διδάσκαλο ο μαθητής. Είχε τη δύναμη να κερδίσει το μαθητή, αλλά δεν επιθυμούσε αναγκαστικά να τον προσελκύσει κοντά του.
Κατά την ώρα ακριβώς της προδοσίας, όταν ήρθαν εναντίον του Ιησού οι στρατιώτες, εκείνος τους λέει: “Ποιον ζητάτε;”, γιατί δεν γνώριζαν ποιον επρόκειτο να συλλάβουν. Τόσο πολύ έλειπε η δύναμη από τον Ιούδα να παραδώσει τον Κύριο, γιʼ αυτό τον φίλησε… Οι στρατιώτες κατάλαβαν και ο δρόμος προς τον Γολγοθά είχε ανοίξει…