Την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 τη γιορτάζουμε για να αποδώσουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους γενναίους υπερασπιστές των συνόρων μας και αγωνιστές για να τιμήσουμε τους αθάνατους νεκρούς και τους ηρωϊκούς της γενιάς του ΄40 οι οποίοι απόκρουσαν, χωρίς να υπολογίσουν τον τρομακτικό κίνδυνο, τη θεωρούμενη μέχρι τότε ακατάβλητη ισχύ του Άξονα που επιβουλεύθηκε την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της πατρίδας μας.
Ο δικτάτορας, της τότε φασιστικής Ιταλίας, Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας κατά νου την ανασύσταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατίας, και διακηρύσσοντας από το 1922 ότι έβλεπε να διαγράφεται στον ιταλικό ουρανό μια αναγεννώμενη αυτοκρατορία των Καισάρων, κατάκτησε χωρίς πολλές δυσκολίες την Αιθιοπία και τον Απρίλιο του 1939 την Αλβανία.
Στη συνέχεια για να μην υστερεί απέναντι στους Γερμανούς έστρεψε την προσοχή του στην Ελλάδα. Μετά από μία σειρά προκλήσεων που κορυφώθηκαν με τον τορπιλισμό του καταδρομικού “Έλλη” στις 15 Αυγούστου 1940 μέσα στο λιμάνι της Τήνου με την ευκαιρία της εορτής της Μεγαλόχαρης φτάνουμε στο ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Είναι 5 η ώρα τα χαράματα, ο ιταλός Πρέσβυς στην Αθήνα κτυπά τη πόρτα του Έλληνα Πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά και χωρίς περιστροφές του λέει ότι η Κυβέρνησή του θέλει να της παραχωρηθούν ωρισμένες περιοχές της πατρίδας μας. Ο πρωθυπουργός τον ρωτάει “ποιές είναι αυτές” και αυτός του απαντά ότι δεν τις γνωρίζει και συμπληρώνει ότι εάν η απάντηση είναι αρνητική στις 6:30 τα ιταλικά στρατεύματα που είναι στην Αλβανία θα περάσουν τα σύνορα. Ο Έλληνας πρωθυπουργός εκφράζοντας όλο τον ελληνικό λαό απανταχού της γης του απάντησε “ΟΧΙ”.
Τη σταθερή θέληση του Έθνους για τον “υπέρ πάντων αγώνα” και την απόλυτη πίστη, για την τελική νίκη, το Γενικό Στρατηγείο ανήγγειλε στον Ελληνικό λαό και σε όλο το κόσμο, με λιτό και λακωνικό ανακοινωθέν: “Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5ης και 30 πρωϊνής σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της Ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους”.
Ο αγώνας των Ελλήνων εξέπληξε όλο το κόσμο και υποχρέωσε τους Συμμάχους να ομολογήσουν ότι: “Στο μέλλον δεν θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες”.
Το ΟΧΙ της Ελλάδας δεν ήταν μόνο μια θαρραλέα απάντηση στην ένοπλη βία. Η 28η Οκτωβρίου 1940 αποτελεί σταθμό της Ελληνικής αλλά και της Παγκόσμιας Ιστορίας γιατί:
- Δόθηκε η μάχη, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και όλου του πολιτισμένου κόσμου και ανάτειλε η ελπίδα, για τη τελική νίκη των Συμμαχικών Δυνάμεων.
- Διάλυσε το μύθο, για το αήττητο και τη παντοδυναμία του Άξονα, αποκάλυψε τη τρωτότητά του και δημιούργησε προϋποθέσεις και συνθήκες, για τη κατάρρευσή του.
- Κατάφερε θανάσιμο πλήγμα στον ένα από τους συνεταίρους του Άξονα, την Ιταλία, που ποτέ δεν συνήλθε από την ήττα της στη Βόρεια Ήπειρο, αχρηστεύθηκε σαν εμπόλεμη δύναμη και κατέστησε τον Άξονα ανάπηρο.
- Άσκησε αποφασιστική επίδραση στην αμφιταλαντευόμενη στάση διαφόρων χωρών, όπως της Γιουγκοσλαβίας, που, αν και είχε προσχωρήσει στον Άξονα, υπαναχώρησε, της Ισπανίας και της Τουρκίας, που έμειναν ουδέτερες και τέλος της Γαλλίας του Πεταίν, που αρνήθηκε να συνεργασθεί με τις δυνάμεις του Άξονα, εναντίον της Αγγλίας.
- Καθυστέρησε, για δυο περίπου μήνες, την επίθεση εναντίον της τότε Σοβιετικής Ένωσης, με μοιραία αποτελέσματα λόγω του φοβερού χειμώνα για τους Γερμανούς.
Έτσι αγωνίσθηκε το 1940-41 η γενιά των πατέρων μας, με πίστη και αυταπάρνηση, αντάξια του Λεωνίδα της Σπάρτης, του Παλαιολόγου των Βυζαντινών και του Διάκου της Αλαμάνας.
Με την ευκαιρία της επετείου, της 28ης Οκτωβρίου 1940, έχουμε το δικαίωμα να υπερηφανευόμαστε και την ιερή υποχρέωση να γονατίσουμε με ευλάβεια, στρέφοντας τη σκέψη μας “προς δόξαν και τιμήν και μνήμην αιωνίαν” των ηρωϊκών νεκρών, που με το αίμα τους έγραψαν το Βορειοηπειρωτικό Έπος.
Οφείλουμε σαν συνεχιστές του έργου τους, να θυμόμαστε ότι με την ενότητα και την εθνική ομοψυχία, θα αντιμετωπίσουμε με επιτυχία, όπως τότε, οποιαδήποτε απειλή και θα εξασφαλίσουμε την εθνική ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ελευθερία της πατρίδας μας.
Ζήτω το Έθνος!
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940!
Ο δικτάτορας, της τότε φασιστικής Ιταλίας, Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας κατά νου την ανασύσταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατίας, και διακηρύσσοντας από το 1922 ότι έβλεπε να διαγράφεται στον ιταλικό ουρανό μια αναγεννώμενη αυτοκρατορία των Καισάρων, κατάκτησε χωρίς πολλές δυσκολίες την Αιθιοπία και τον Απρίλιο του 1939 την Αλβανία.
Στη συνέχεια για να μην υστερεί απέναντι στους Γερμανούς έστρεψε την προσοχή του στην Ελλάδα. Μετά από μία σειρά προκλήσεων που κορυφώθηκαν με τον τορπιλισμό του καταδρομικού “Έλλη” στις 15 Αυγούστου 1940 μέσα στο λιμάνι της Τήνου με την ευκαιρία της εορτής της Μεγαλόχαρης φτάνουμε στο ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Είναι 5 η ώρα τα χαράματα, ο ιταλός Πρέσβυς στην Αθήνα κτυπά τη πόρτα του Έλληνα Πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά και χωρίς περιστροφές του λέει ότι η Κυβέρνησή του θέλει να της παραχωρηθούν ωρισμένες περιοχές της πατρίδας μας. Ο πρωθυπουργός τον ρωτάει “ποιές είναι αυτές” και αυτός του απαντά ότι δεν τις γνωρίζει και συμπληρώνει ότι εάν η απάντηση είναι αρνητική στις 6:30 τα ιταλικά στρατεύματα που είναι στην Αλβανία θα περάσουν τα σύνορα. Ο Έλληνας πρωθυπουργός εκφράζοντας όλο τον ελληνικό λαό απανταχού της γης του απάντησε “ΟΧΙ”.
Τη σταθερή θέληση του Έθνους για τον “υπέρ πάντων αγώνα” και την απόλυτη πίστη, για την τελική νίκη, το Γενικό Στρατηγείο ανήγγειλε στον Ελληνικό λαό και σε όλο το κόσμο, με λιτό και λακωνικό ανακοινωθέν: “Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5ης και 30 πρωϊνής σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της Ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους”.
Ο αγώνας των Ελλήνων εξέπληξε όλο το κόσμο και υποχρέωσε τους Συμμάχους να ομολογήσουν ότι: “Στο μέλλον δεν θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες”.
Το ΟΧΙ της Ελλάδας δεν ήταν μόνο μια θαρραλέα απάντηση στην ένοπλη βία. Η 28η Οκτωβρίου 1940 αποτελεί σταθμό της Ελληνικής αλλά και της Παγκόσμιας Ιστορίας γιατί:
- Δόθηκε η μάχη, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και όλου του πολιτισμένου κόσμου και ανάτειλε η ελπίδα, για τη τελική νίκη των Συμμαχικών Δυνάμεων.
- Διάλυσε το μύθο, για το αήττητο και τη παντοδυναμία του Άξονα, αποκάλυψε τη τρωτότητά του και δημιούργησε προϋποθέσεις και συνθήκες, για τη κατάρρευσή του.
- Κατάφερε θανάσιμο πλήγμα στον ένα από τους συνεταίρους του Άξονα, την Ιταλία, που ποτέ δεν συνήλθε από την ήττα της στη Βόρεια Ήπειρο, αχρηστεύθηκε σαν εμπόλεμη δύναμη και κατέστησε τον Άξονα ανάπηρο.
- Άσκησε αποφασιστική επίδραση στην αμφιταλαντευόμενη στάση διαφόρων χωρών, όπως της Γιουγκοσλαβίας, που, αν και είχε προσχωρήσει στον Άξονα, υπαναχώρησε, της Ισπανίας και της Τουρκίας, που έμειναν ουδέτερες και τέλος της Γαλλίας του Πεταίν, που αρνήθηκε να συνεργασθεί με τις δυνάμεις του Άξονα, εναντίον της Αγγλίας.
- Καθυστέρησε, για δυο περίπου μήνες, την επίθεση εναντίον της τότε Σοβιετικής Ένωσης, με μοιραία αποτελέσματα λόγω του φοβερού χειμώνα για τους Γερμανούς.
Έτσι αγωνίσθηκε το 1940-41 η γενιά των πατέρων μας, με πίστη και αυταπάρνηση, αντάξια του Λεωνίδα της Σπάρτης, του Παλαιολόγου των Βυζαντινών και του Διάκου της Αλαμάνας.
Με την ευκαιρία της επετείου, της 28ης Οκτωβρίου 1940, έχουμε το δικαίωμα να υπερηφανευόμαστε και την ιερή υποχρέωση να γονατίσουμε με ευλάβεια, στρέφοντας τη σκέψη μας “προς δόξαν και τιμήν και μνήμην αιωνίαν” των ηρωϊκών νεκρών, που με το αίμα τους έγραψαν το Βορειοηπειρωτικό Έπος.
Οφείλουμε σαν συνεχιστές του έργου τους, να θυμόμαστε ότι με την ενότητα και την εθνική ομοψυχία, θα αντιμετωπίσουμε με επιτυχία, όπως τότε, οποιαδήποτε απειλή και θα εξασφαλίσουμε την εθνική ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ελευθερία της πατρίδας μας.
Ζήτω το Έθνος!
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940!
*Συνταγματάρχης
Γεώργιος Μπουρδέκας
