Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Ο μεγάλος τραγουδοποιός Νίκος Παπάζογλου "'έφυγε", αλλά θα είναι μαζί μας μέσα από τραγούδια του.....


Σήμερα το πρωί, ο μεγάλος τραγουδοποιός Νίκος Παπάζογλου «έφυγε» από τη ζωή, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. Ο δημοφιλής τραγουδιστής απεβίωσε σε ..........................

ηλικία 63 ετών. Η κηδεία του θα γίνει αύριο στις 4:00 μ.μ., στον ιερό ναό «Αγίου Θεράποντα» στην Τούμπα Θεσσαλονίκης. «Έφυγε» για να βρεθεί στη γειτονιά των αγγέλων, κοντά στο φίλο του Μανώλη Ρασούλη και τόσους άλλους αγαπημένους, αλλά πάντα θα είναι μαζί μας μέσα από τα τραγούδια του.

O Νίκος Παπάζογλου

Γεννήθηκε στις 20/3/1948 στη Θεσσαλονίκη και η πρώτη του συστηματική επαφή με τη μουσική ήταν μέσω συγκροτημάτων την περίοδο 1965-1970. Την ίδια εποχή έγραψε τα πρώτα του τραγούδια, μερικά από τα οποία τραγούδησε ο Πασχάλης (Αρβανιτίδης), δημιουργώντας παράλληλα ένα μικρό στούντιο με χειροποίητα μηχανήματα στη Θεσσαλονίκη.

Το 1972 με ένα πολύ καλό συγκρότημα που αποτελούσαν Θεσσαλονικείς μουσικοί και ονομάστηκε Ζηλωτής (Zealot) επιχείρησε να κατακτήσει τη διεθνή αγορά κατά το πρωτότυπο των Aphrodite`s Child. Για το σκοπό αυτό μετακόμισε στο Αachen της Δυτικής Γερμανίας. Φτιάχτηκαν τότε έξι τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στο Mιλάνο αλλά υπάρχουν μόνο σε συλλογές φίλων. Το 1976, τραγουδώντας στους "Αχαρνής" του Διονύση Σαββόπουλου, συναντιέται με τον Μανώλη Ρασούλη και το 1978 η "καλή παρέα" (Μανώλης Ρασούλης, Νίκος Ξυδάκης, Διονύσης Σαββόπουλος και Νίκος Παπάζογλου) δημιουργεί το δίσκο "Η Εκδίκηση της Γυφτιάς" στο νεόδμητο στούντιο Αγροτικόν Νο 3, στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης.

Ακολουθούν "Τα Δήθεν" και το 1983 όλα όσα υπήρχαν σε σχέδια, σημειώσεις και χαμηλόφωνες ηχογραφήσεις μαζεύονται στο δίσκο "Χαράτσι" που προτείνει ένα "είδος μεικτό και μόνιμο". Ακολουθεί το "Μέσω Νεφών" το 1986, τα "Σύνεργα" το 1991 και ένα χρόνο αργότερα η "Επιτόπιος Ηχογράφησις" στο θέατρο του Λυκαβηττού (30 Σεπτεμβρίου 1991). Τον Απρίλιο του 1995 κυκλοφόρησε η δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Όταν Κινδυνεύεις Παίξε την Πουρούδα" -στην κυπριακή διάλεκτο- σημαίνει το κλάξον ποδηλάτου.Το 2005 κυκλοφόρησε η τελευταια του δουλεια το "Μά'ϊσσα Σελήνη".

Την ημέρα της κυκλοφορίας της "Μά'ισσας σελήνης", ο Νίκος Παπάζογλου κέρδισε το Βραβείο Μουσικής στα Κρατικά Κινηματογραφικά Βραβεία Ποιότητας (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης) για τη μουσική του στην ταινία η "Νοσταλγός".


Κάτω από την ετικέτα "Στρόγγυλοι Δίσκοι" ο Νίκος Παπάζογλου επιμελείται τις παραγωγές και ανακαλύπτει αξιόλογους τραγουδοποιούς όπως ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Ορφέας Περίδης, το μουσικό σχήμα Μικρές Περιπλανήσεις, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου κ.ά. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.
Δισκογραφία

1984 Χαράτσι (Lyra)
1986 Μέσω Νεφών (Lyra)
1990 Σύνεργα (Lyra)
1991 Επιτόπιος ηχογράφησις στο θέατρο του Λυκαβηττού (Lyra)
1995 Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα (Lyra)
2005 Μά'ισσα Σελήνη

Δισκογραφία : Συμμετοχές

1977 Αχαρνής, Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια (Lyra)
1978 Η εκδίκηση της γυφτιάς (Lyra)
1979 Η ρεζέρβα (Lyra)
1979 Τα δήθεν (Lyra)
1981 Χειμερινοί Κολυμβητές (Ανεξάρτητη παραγωγή)
1984 Όλοι δικοί μας είμαστε (Lyra)
1986 Εν Αθήναις (Lyra)
1986 Πότε Βούδας πότε Κούδας (CBS)
1987 Ζήτω το Ελληνικό τραγούδι (ΜΙΝΟS)
1988 Ο κ. Σαββόπουλος ευχαριστεί τον Κ. Χατζιδάκι και θα'ρθη οπωσδήποτε (Σείριος)
1988 Στον Σείριο υπάρχουνε παιδιά (Σείριος)
1988 Τραγούδια από το θέατρο (Lyra)
1989 Ασπρόμαυρες ιστορίες (Lyra)
1991 Παραμύθια (Lyra)
1992 Τα σκόρπια (Lyra)
1992 Σύγχρονο τραγούδι-Μέρες μουσικής (Lyra)
1993 Η μικρή γαλέρα (Ασπάλαθος)
1997 Πύλη της άμμου (Μύλος)


Δισκογραφία και λίστα περιεχομενων
1984 Χαράτσι

ΥΔΡΟΧΟΟΣ
ΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΣΙ
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
ΧΑΡΑΤΣΙ
ΛΕΜΟΝΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ
ΣΤΑΛΑ ΣΤΑΛΑ
ΕΥΧΗ
ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ
ΧΤΕΣ ΒΡΑΔΙ
ΠΕΡΑΣΑ ΕΤΣΙ, ΔΙΧΩΣ ΛΟΓΟ
ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΗΛΕΦΩΝΟ

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ, ΒΑΣΩ ΑΛΑΓΙΑΝΝΗ
ΣΤΙΧΟΙ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ, ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ, ΤΑΚΗΣ ΣΙΜΩΤΑΣ

1986 Μέσω Νεφών

Ενα κι ενα (Νικου Παπάζογλου - Μανωλη Ρασούλη)
Ο μοναχός άνθρωπος (Παπάζογλου - Ανδρέου)
Στη ρωγμη του χρόνου (Ξυδάκη - Ρασούλη)
Του χαμού (Παπάζογλου - Σπυρόπουλου)
Το όνειρο (Παπαζογλου)
Φύσηξε Βαρδάρης (Παπαζογλου)
Εγώ κι ο ίσκιος μου (Παπαζογλου - Ανδρέου)
Καλημέρα (Παπαζογλου - Σιμώτα)
Ειναι αργά (Παπάζογλου)
Φέγγεις σαν άστρο (Παπαζογλου - Σιμόπουλου)
Γλυκειά μου (Παπάζογλου)

1990 Σύνεργα

Σύνεργα (Παπαζόγλου)
Μάτια μου (Ορφέα Περίδη)
Δραπέτες (Γ. Ζήκα)
Απόψε σιωπηλοί (Βάσω Αλλαγιάννη)
Το Πηγάδι (Παπάζογλου - Σιμώτα)
Χάρτινο καραβάκι (Παπάζογλου - Σιμώτα)
Βιάστηκε να νυχτώσει (Παπάζογλου - Σιμώτα)
Μανδραγόρας (Γ. Ζήκα)
Βαρειά Βαλίτσα (Παπάζογλου - Σιμώτα)
Θάνατο θέλω τραγικό (Ορφέα Περίδη)
Φεύγω (Ορφέα Περίδη)

1991 Επιτοπιος Ηχογραφησις Θεατρο Λυκαβητού 30/9/1991

Η ΑΓΑΠΗ Η ΦΙΛΗ ΜΟΥ ( Συνθέτης/ές:ΑΛΑΓΙΑΝΗ ΒΑΣΩ)
ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ ( Συνθέτης/ές:ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ)
ΣΤΑΛΑ - ΣΤΑΛΑ ( Συνθέτης/ές:ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ)
ΣΥΝΕΡΓΑ ( Συνθέτης/ές:ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ)
ΧΑΡΤΙΝΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ ( Συνθέτης/ές:ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ Στιχουργός/οί:ΣΙΜΩΤΑΣ ΤΑΚΗΣ)
ΠΟΤΕ ΒΟΥΔΑΣ ΠΟΤΕ ΚΟΥΔΑΣ ( Συνθέτης/ές:ΒΑΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ Στιχουργός/οί:ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ)
ΑΧ ΕΛΛΑΔΑ ( Συνθέτης/ές:ΑΛΑΓΙΑΝΗ ΒΑΣΩ Στιχουργός/οί:ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ)
Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ( Συνθέτης/ές:ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ Στιχουργός/οί:ΑΝΔΡΕΟΥ ΛΑΖΑΡΟΣ) )
ΧΑΡΑΤΣΙ ( Συνθέτης/ές:ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ Στιχουργός/οί:ΣΙΜΩΤΑΣ ΤΑΚΗΣ)
ΔΡΑΠΕΤΕΣ ( Συνθέτης/ές:ΖΗΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ)



1995 Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα

Νυχτερινό Α' στιχοι Σιμωτα
Νυχτερινο Β' στιχ Σιμωτα
ΓΙΑ ΓΙΑ ΚΑ στιχ Σιμώτα
Του Φίλου στιχ Πηγη Καφετζοπουλου
Με ενα Τρίχορδο στιχ. Στελ Ξυνιας
Δεν ειμαι Ποιητης στχ Λαζαρου Ανδρεου
ΦΑΝΟΙ στχ Παπαζογλου
Της Χιώτισσας στχ Ανωνυμης χιωτισσας του 1993
Για το Χαμόγελο στιχ Παπαζογλου
Για μενα στιχ Λαζαρου Ανδρεου
Σάββατο στιχ Μιχαλης Πασιαρδής
Ονως εγώ. στιχ. Λαζαρος Ανδρέου


2005 Μά'ισσα Σελήνη

Μά'ισσα σελήνη
Ανδόρα - Κορσική - Χανιά
Σ' ένα μπαγλαμαδάκι
Μ' ένα "γειά"
Αόρατοι σταυροί
Καρρώ κουβέρτα
Πικρό ψωμί
Επαρχία
Ό,τι με πλήγωσε
Απόπειρα λαθραλιείας
Όρτσα - Πρίμα
Τόδε τι
Ξεσπάει αέρας
Να μη σ' έχω
Στιγμές




Διαβάστε Περισσότερα...

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ


«Εκ βαϊων και κλάδων ως εκ θείας εορτής εις θείαν μεταβάντες εορτήν, προς σεβασμίαν του Χριστού Παθημάτων , πιστοί συνδράμωμεν, τελετήν σωτήριον και τούτον υπέρ ημών πάθος υφιστάμενον, κατοπτεύχωμεν εκούσιον...» (απόστιχον Λυχνικού Κυριακής Βαϊων).

Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Τότε, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλαε δύο από τους Μαθητές του και του έφεραν ένα γαϊδουράκι. Και κάθισε πάνω του για να μπει στην πόλη.
Ο δε λαός, ακούγοντας ότι........................

ο Ιησούς έρχεται, πήραν αμέσως στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και βγήκαν να τον υποδεχτούν. Και άλλοι μεν με τα ρούχα τους, άλλοι δε κόβοντας κλαδιά από τα δέντρα, έστρωναν το δρόμο απ’ όπου ο Ιησούς θα περνούσε. Και όλοι μαζί, ακόμα και τα μικρά παιδιά, φώναζαν: «Ὡσαννά· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ».

Ο Χριστός εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα «επί πώλον όνου». Πορεύεται και οι Ισραηλίτες τον υποδέχονται με τιμές ως Βασιλιά. Εκείνος δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στις τιμές, δεν περιορίζεται στο πανηγύρι, στην πρόσκαιρη δόξα, αλλά προχωρεί στο σταυρό και την Ανάσταση.

Η είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα είναι τελικά η είσοδος του μαρτυρίου στην επίγεια ζωή του Κυρίου. Σε λίγες ημέρες θα μαρτυρήσει και θα θανατωθεί στο σταυρό, για να θανατώσει το θάνατο και να χαρίσει τη ζωή.

Περιμένουμε και εμείς το Χριστό να περάσει...

Φοράμε καινούρια ρούχα, ανάβουμε κεριά, κάνουμε γιορτές, συγκινούμαστε, ενθουσιαζόμαστε. Αλλά δεν τον ακολουθούμε. Παραμένουμε στις εξωτερικές εκδηλώσεις. Μένουμε στην Κυριακή των Βαΐων. Δεν τον ακολουθούμε στο μαρτύριο, στη θυσία, στο σταυρό.

Η πορεία του ανθρώπου στο μαρτύριο είναι ήσυχη, μυστική. Βιώνει τη χαρά της προσμονής και της συνάντησης με το Χριστό, μα δεν έχει σχέση η χαρά αυτή με τις εξωτερικές εκδηλώσεις που συνηθίζουμε. Είναι και αυτές απαραίτητες αλλά δεν είναι μόνο αυτές.

Αν πράγματι θέλουμε να πλησιάσουμε τον Χριστό, πρέπει να έχουμε διάθεση να βρεθούμε κοντά Του τη στιγμή της δόξας Του, να Τον ακολουθήσουμε, να μην Τον χάσουμε ούτε στιγμή από τα μάτια μας. Γιατί τελικά η θέληση μας λείπει, για όλα τα άλλα φροντίζει Αυτός. Τότε μόνο θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε ότι ο σταυρός και η Ανάσταση είναι πραγματικότητα για όλους τους ανθρώπους.

xfe.gr

Ευαγγελική περικοπή

«Ὁ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν ἐκ τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ. ἡ οὖν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου. λέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἰούδας Σίμωνος Ἰσκαριώτης, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι· Διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς; εἶπε δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ' ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν. εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς· Ἄφες αὐτήν, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τετήρηκεν αὐτό. τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ' ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε.

Ἔγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν Ἰουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστι, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον, ἀλλ' ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν, ὅτι πολλοὶ δι' αὐτὸν ὑπῆγον τῶν Ἰουδαίων καὶ ἐπίστευον εἰς τὸν Ἰησοῦν. Τῇ ἐπαύριον ὁ ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα, ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἐκραύγαζον· Ὡσαννά· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ.

εὑρὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὀνάριον ἐκάθισεν ἐπ' αὐτό, καθώς ἐστι γεγραμμένον· Μὴ φοβοῦ, θύγατερ Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου. Ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ' ὅτε ἐδοξάσθη ὁ Ἰησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ' αὐτῷ γεγραμμένα, καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ. Ἐμαρτύρει οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὢν μετ' αὐτοῦ ὅτε τὸν Λάζαρον ἐφώνησεν ἐκ τοῦ μνημείου καὶ ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. διὰ τοῦτο καὶ ὑπήντησεν αὐτῷ ὁ ὄχλος, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέναι τὸ σημεῖον».

Απολυτίκιον. Ήχος α΄

«Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος,
ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον, Χριστὲ ὁ Θεός·
ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες,
τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες,
σοὶ τῷ Νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν·
Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις,
εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου».

Μετάφρασις

«Θέλοντας Χριστέ και Θεέ μας να δείξεις,
προ της σταυρικής Σου Θυσίας,
ότι είναι βέβαιο πράγμα η ανάσταση όλων των νεκρών,
ανέστησες εκ νεκρών τον Λάζαρον ·
Για τούτο και εμείς,
μιμούμενοι τα παιδιά που σε υποδέχθηκαν
κατά την είσοδό Σου στην Ιερουσαλήμ,
κρατούμε στα χέρια μας τα σύμβολα της νίκης,
τα βάϊα και βοώμε προς Εσένα,
τον νικητή του θανάτου:
Βοήθησέ μας και σώσε μας,
Συ που ως Θεός κατοικείς στα ύψιστα μέρη του ουρανού,
ας είσαι ευλογημένος Συ,
που έρχεσαι απεσταλμένος από τον Κύριο».

xfe.gr



Διαβάστε Περισσότερα...